Estou moi de acordo con Ariadna e Laura, pois non debemos procurar vivir máis do que é o natural, o que biolóxicamente nos é permitido, senon que, en vez diso, os anos que vivamos na Terra, vivilos ben.
O que sí é certo e que sería un problema a superpoboación mundial, xa que todos queremos vivir uns cantos aniños máis, pero de momento non é posible, pero o que sí xa está ó alcance, é a rexeneracíon dalgúns órganos do noso corpo, polo que debemos aumentar a nosa vida, pero non ata a inmortalidade, sobre 50 anos máis, eu penso que estaría ben, e con 120 anos sentirnos cun corpo de 30 anos. Na clase, comentábame Diego que, o que primeiro morre é o corazón, logo, o cerebro, pola falta de osíxeno e sangue (coronarias), Pero credes que ó pór outro corazón doutra persoa (que non tivo tanta sorte), poderïamos vivir uns cantos anos máis?
Eu penso que sí, xa que se sustituímos o noso corazón por outro, o cerebro segue recibindo osíxeno e sangue, pero tamen creo que duraría menor tempo que o noso propio.

Bueno, como ben xa se dixo, uns dos problemas máis graves de ter a xuventude eterna é que non haxa espazo para tanta xente, debido a que os alimentos se esgotarían e non habería suficiente sitio para que viviran todas as persoas, obrigándoas ter que marchar pero a onde? Se todo o planeta fose inmortal a onde poderían ir os seres humanos que teñan collida? A esta pregunta hai que botarlle imaxinación e pensar nos viaxes espaciais e na posibilidade de crear novas población noutros planetas o que nos achega a moitas películas de ficción.

Hoxe en día, con toda a fame hai no mundo, senon podemos manter os sete mil millóns de habitantes, como vamos poder manter a toda a poboación se non hai mortalidade? Supoño que aínda que podamos convertirnos en inmortales non creo que deixemos de necesitar comer e beber, así como seguer matenendonos sanos.

O tema do que trata o foro paréceme moi interesante, pero vexo un problema moi grave a este tipo de investigacións e avances, é o seguinte: é moi lucrativo. Na ciencia ficción, en películas como Spiderman, o personaxe malo da historia busca rexenerarun brazo perdido e a cousa acaba mal. A realidade creo que podería acabar igual, xa que actualmente hai moita xente moi avariciosa, esperando a oportunidade de sacar probeito de calquera cousa, o que podería ocasionar problemas para todos.
Por outra banda, estas investigacións terían unha relevancia e importancia enorme no mundo actual, xa que poderiamos extender de forma notoria a idade media de vida, retrasar a chegada á vellez e ter unha vida e saúde de mellor calidade, debido a que non envelleceríamos tan rápido ou incluso non chegar a idades avanzadas envellecendo, senon sendo igual durante anos e anos.

Visto dende outra perspectiva, a que enfoca máis os avances en ciencia, podemos observar que os progresos nesta área son xigantes, e imos dando pasos cada vez máis grandes. Comezamos dando pequenos pasos, avanzando pouco a pouco cara o progreso, pero na actualidade estamos dando enormes pasos que ata fai uns anos, descubrimentos actuais parecían totalmente temas de ficción.
Porén, unha cousa da que nos debemos preocupar é do uso que demos a estes avances, ás novas tecnoloxías, ó progreso, porque certos descubrimentos en mans equivocadas producirían catástrofes.
Estamos tratando de mellorar as nosas condicións de vida sen ter en conta que en calquera momento podemos alterar algo que non debería ser alterado e podemos xerar unha reacción en cadea. As cousas son como son por algún motivo, para que exista natalidade ten que existir tamén mortalidade, non podemos tratar de cambiar iso.
Unha solución para poder ser eternamente xovenes sería facer nula a natalidade, é dicir, que ningunha persoa tivera fillos. Pero iso non sería a mellor solución, xa que habería persoas en contra, o que é normal porque a ciencia, a parte de ter límites tecnolóxicos que nos impiden avanzar nas investigacións, tamén ten límites éticos que xeran polémica.