Estes son un dos grandes avances sen duda deste século.
Fai apenas vinte anos a posibilidade de clonar algo era totalmente imposible e imaxinable. Dende fai uns anos a ciencia consegue cada vez máis cousas e iso é dun mérito indiscutible.
O feito de poder clonar os órganos, e nun futuro, case todo o corpo, é algo que pode traer uns enormes beneficios e ao mesmo tempo as consecuencias tamén poden ser extremamente perigosas.
A todos nos gustaría poder ser adolescentes ou nenos toda a vida e non envellecer nunca, nin nunca cambiar o noso aspecto físico. Pero un dos graves problemas é que se se consegue ser xóvenes a nosa mentalidade non se poderá cambiar e mentras a mundo vai evolucionando nós seguiremos tendo a mente de anos atrás. Este é un factor importante a ter en conta, pero considero que o peor de todos, é o feito de que se todos nos clonamos e vivimos eternamente, a poboación mundial aumentaría en exceso, porque só habría natalidade e non mortalidade.
Penso que se o mundo está feito para nacer, envellecer e morrer, iso non se debería de cambiar, porque forma parte da existencia do mundo e da vida.

Na miña opinión ter a posivilidade de vivir para sempre na xuventude sería xenial, un auténtico previlexio. Pareceriame estupendo poder ser sempre unha moza, sen embargo, creo que non se debería facer xa que o seguir reproducindonos chegaría un momento no que habería demasiadas persoas e o planeta quedarianos pequeno.

Sobre o de "clonar" órganos pareceme moi ben, estamos nun país onde se necesitamos un transplante temos que esperar meses e incluso anos despois dunha larga lista de espera para poder gozar dun transplante. Con esta solución acabariamos con este atraso e axudariamos a moita xente, como a nena da foto.

Dende a miña opinión, a medicina rexenerativa ten, evidentemente, moitos puntos a favor, pero tamén moitos factores en contra. Favorece a todas aquelas persoas que sofren un cancro nalgún dos seus órganos, podendo así rexenerar rapidamene as células danadas. Pero o certo é que isto tamén podería empregarse con outros fins, como por exemplo, para permanecer xoven eternamente. Con isto refírome a que moitas persoas seguramente quererían utilizar a medicina rexenerativa para renovar constantemente as súas células e, desta maneira, non envellecer nunca. Isto está máis que claro que non sería nada favorable para a sociedade, posto que non só non distinguiríamos as idades da xente a simple vista, senón que ao rexenerar os órganos constantemente, estes nunca chegarían a envellecer, por dicilo dalgún modo, e desta forma, poderiamos vivir eternamente, coma quen di.
En definitiva, esta rama da bioenxeñería pode favorecernos moito, pero á vez podería ser un cambio demasiado drástico para a sociedade o feito de poder vivir moitos máis anos dos que se vive.

Cando lin o tema que plantexa Marcos veume á cabeza a inmortalidade dos elfos no mundo de Tolkien. Se tomamos como exemplo ditos seres mitolóxicos e poñemos aos humanos no seu sitio, os seus problemas serian os mesmos. Na historia do Señor dos Aneis os elfos víanse obrigados a partir en barcos ás Terras Imperecedeiras para evitar a superpoboación na Terra Media. Se os humanos fosemos inmortais non teríamos esta opción de irnos a outras terras, a non ser que saíramos do planeta, por exemplo a Marte. O cal non está ao noso alcance agora mesmo aínda que non descarto que esta opción sexa posible no futuro.

Todos queremos vivir na adolescencia sempre e non medrar, cousa que podería chegar a permitirse coa mediciña rexenerativa. Pero isto traería importantes problemas sociais, debido a falta de espazo xa que a xente non morrería ou a gran demanda de alimentos frente a pouca oferta porque non hai suficiente para todas as persoas do mundo. Ben é certo que probablemente isto non ocorrería, xa que a estes transplantes só se poderían someter xente cunha renta moi altam, de modo que a xente que non se poidese permitir o gasto dun novo órgano non tería esa posibilidade de sobrevivir eternamente, polo tanto acabarían morrendo.