Moitos paxaros nacen xa en medios domésticos, e liberalos non faría máis que rematar coa súa vida, xa que estes animais están acostumados a que llo den todo feito. O mesmo, pero á inversa pasa coas tartarugas. Cando compramos unha tartaruga dunha especie que non sexa a autóctona, cando nos fartamos dela e a liberamos por aí, este animal acaba coa vida de moitas especies, xa que se alimentan de calquer cousa.
Pero partindo de animais que nacen nun medio natural, penso que ningún debe ser engaiolado, independientemente do animal que sexa; nin os animais de circo, delfinarios ou touradas teñen desculpa, xa que eses animais están sometidos a moito estrés por parte dos seus entrenadores e merecen ser libres.

O que ten de especial un simio para o ser humano é que é o máis próximo a nós de todos os primates que coñecemos.
Como anteriormente dixen, a miña opinión é que ningún ser vivo, agás excepción, se pode poñer en estado de privación de liberdade porque considero que é un dereito fundamental e necesario para as persoas e tamén para os animáis, non só porque aparece na constitución (referido ás persoas), senón porque o que sufre ese estado xa sexa unha persoa ou un animal pode padecer ansiedade, angustia e estrés, entre outras cousas. Con esto non digo que non me guste ir a un zoo e poder ver especies de África, Siberia, Tailanda, Mongolia, Sri lanka ou Noruega, pero creo que esas especies teñen ese dereito e ademáis nun zoo non teñen tanta liberdade como a que terían nun parque natural como é o de Cabárceno ou o de Marcelle que contan con amplos espazos para recrear os hábitats dos animais, ao contrario que un zoo, no que moitos animais están enxaulados e cos seus excrementos ao lado todo o día.

Eu opino que as candorcas deberian estar libres, porque e unha especie que esta acostumbra a espacios abertos donde elas poden liberar todas as súas enerxias sin limite ningún, cousa que nun acuario non o poden facer polo seu reducido tamaño. Tamén perderia as súas funcións vitais de cazar e nadar libremente polo océano, que por instinto xa o saben facer, lévano nos seús xenes, máis tarde ou mas cedo acabará levandose polos seús instintos, que son de un depredador. O estrés destes animales non se poden saber por uns simples test, o mellor non teñen estrés pero tampouco teñen vida propia nin son elas mismas.
Con este tema eu estou totalmente desacordo xa que os animais desta maneira sufren, pero por otra parte fagome esta pregunta: As mascotas que temos nos nas nosas casas son felices? Estan estresados? Non importa a variación do seu habitat?.

A pregunta de se poderiamos facer diferenzas entre os casos que nos sinalaches é moi xenérica, son casos diferentes aínda que a simple vista en todos os casos se trate de animais engaiolados.
No caso dos paxaros enxaulados, hai paxaros que son criados en cativerio e están acostumados a tratar con persoas. Se estes paxaros fosen postos en liberdade acabarían morrendo dado que están acostumados á vida nunha gaiola, a que lle den de comer, etc. Se se poñen en liberdade non saberían desenvolverse nin buscar comida. Por outra parte, se o paxaro enxaulado resulta ser un paxaro salvaxe que foi apresado, non estariamos no mesmo caso. Neste caso o paxaro é privado de voar en liberdade e forzado a acostumarse a vivir nunha gaiola durante moito tempo.
No caso dos circos con animais, por apariencia parece que os animais se divirten e viven nun entorno adecuado, ou eso é o que os circos dan a aparentar. Pero en realidade, estos animais viven en condicións lamentables. Están en xaulas a maior parte do tempo, onde a limpeza non é unha das prioridades. Incluso se pode chegar a falar dos métodos que empregan os adestradores para que estes animais fagan o que lles manden. Pero non se pode negar que cando eramos uns cativos todos tiñamos esa ilusión por ir a un circo e ver aos paiasos, aos leóns saltando polo lume, os osos facendo monerías... pero á medida que medramos dámonos conta de que non todo era o que aparentaba.
No caso dos delfinarios, manter un delfín en cativerio supón que chegarían a vivir ata 20 anos menos que un delfín en liberdade. Ademáis, outro factor en contra dos delfinatarios é que un delfín pode nadar 100 kilómetros nun só día, para cazar, divertirse e socilizarse, e nos estanques dos delfinarios, os delfíns son condeados a facer idas e voltas nun espazo tan reducido que o poden percorrer en moi pouco tempo. Tamén cabe mencionar que a presenza de auga con cloro é mala para os delfíns, provocando enfermidades da pel e problemas respiratorios.
E por último cabe falar do caso das touradas. Este é un tema moi debatido actualmente, as "corridas" de touros dan moito que falar. Está claro que os touros sofren, pero á marxe disto, as touradas son tradición en España, entón temos por un lado a tradición e por outro o sufrimento do animal. Hai moitas opinións e posturas a favor e en contra deste tema, e eu son das que están en contra. Penso que non fai falla facerlle dano a un animal para divertirse, xa que estos animais sofren, incluso antes de saír á plaza. Están encerrados nun lugar pequeno e a oscuras, co cal saen algo aturdidos. Para min por moita tradición que sexa hai que parar a pensar nos animais, aínda que por moito que algunas persoas estén en contra, unha tradición é unha tradición e se algún día cambia, que o dubido, non será pronto.

Eu persoalmente non estou de acordo con que se teñan animais en cautiverio e que se lles prive da súa liberdade.
A mayoría destes animais foron capturados coa finalidade de entreter á xente en espectáculos, pero nadie ten en conta o que poden chegar a sufrir os pobres animais.Estes animais que nacen nesas condicións ou xa levan bastante tempo afastados do seu hábitat, non sobrevivirían en liberdade xa que non se sabrían desenvolver.
Por outro lado, estou moi de acordo co lema deste filme.