Cando se pensa nunha orca en cautiverio considerase algo malo, cruel que vai encontra da natureza,encontra da liberdade dos animáis. En cambio cun paxara enxaulado considerase algo mais natural e en certo punto é certo xa que si un paxaro nunha xaula que teña as condicións necesarias e preferible a unha orca en cautiverio nun acuario xa que en comparación co espazo que teñen nos océanos e moito mais grande que un acuario por moi grande que sexa non é suficiente.

É moi bonito, ir a un concurso ou algo por este estilo, a ver este tipo de mamíferos acuáticos, facendo malabarismos... etc. Pero estou dacordo co eslogan do filme. É moi bonito ver estos animais, pero en liberdade, así, disfrutamolos nós e tamén disfrutan eles. Estos animais son impredecibles, son simplementes animais, e non se saben como poden chegar a reaccionar.

Se ben é certo que as candorcas teñen un tamaño maior ao dos paxaros e os espacios que os zoolóxicos lles designan ás aves son maiores en relación, tampouco creo que se debese engaiolar a estas últimas. Hai algunhas especies que poden ser domesticadas, mais as aves deberían ter amplos espazos para poder facer o característico delas: voar.
Por outra banda, a cetraría (que orixinalmente consiste en que as persoas entrenen aves rapaces para que estas lles axuden a cazar) é unha actividade bastante presente e máis permisiva e respectuosa co animal do que a exposición de candorcas supón, aínda que nos zoolóxicos se realicen exhibicións de cetraría con finalidades lúdicas.
A pesar disto, paréceme máis adecuado que as aves habiten en liberdade, e no caso de querer observalas temos á nosa disposición reservas naturais nas que con un pouco de sorte poderemos divisalas no seu hábitat.

Certo é que hai paxaros domésticos, por exemplo os canarios. Pero iso é algo que se conseguiu pola intervención do ser humano que obligou a esas especies a adaptarse ás gaiolas. Respondendo á pregunta, si, paréceme o mesmo encerrar a unha orca salvaxe e a un paxaro salvaxe. Unha orca necesita todo o océano para poder sentirse libre e un ave necesita poder voar. É como roubarlles a independencia. Que pensaría un humano se de pronto é obligado a estar sentado o resto da vida? Para que ten pernas se non pode saír a fora a camiñar e ir a todas partes? Para que ten ás un paxaro engaiolado se non pode voar? Quedará un pouco dramático o que digo, pero é a mesma crueldade. Ainda así eu tiven paxariños domésticos na casa e de vez en cando deixábaos voar pola casa. O que non se pode e engaiolar un corvo ou unha gaivota como ven dixo Marta, iso é todavía máis cruel e xeralmente a xente que captura aves salvaxes para telas na casa rematan por morrerlles de pena.

Na miña opinión, calquera animal sacado do seu medio para expoñelo coma se non sufrira está sendo dalgún xeito maltratado.
Tilikum é un claro exemplo deste maltrato. Os grandes mamíferos mariños sofren moito cando se lles encerra nun acuario, xa que aínda que pareza que sí, non teñen espacio suficiente. Ademais, vense obligados a convivir con especies coas que ás veces non están acostumados a vivir, e todo isto un espacio moi reducido. Por moito que queiramos tratar de simular os seus hábitats, o animal é perfectamente consciente de que non está onde debería, e agóbiase. Como creedes que se sinten os osos polares nos zoos? Ou un tigre nun circo, sendo transportado dun lugar a outro, sen poder correr o que necesita ou facer o exercicio suficiente? Por moito coidado que se lles dea as súas adaptacións non son as adecuadas para o sitio onde están sendo obligados a estar, e sofren moito máis do que podemos chegar a imaxinarnos.
Se xa nos poñemos a falar dos métodos que se adoitan usar para adestrar estes animais, paréceme completamente normal que se poñan á defensiva. Todos sabemos que na gran parte dos casos utilízase a violencia para que o animal asocie "Se fago tal cousa vanme facer dano", e moitos acaban poñéndose en contra dos seus adestradores, e cando isto pasa nas noticias os malos son os animais por suposto.
No caso de Tilikum, penso que o animal o único que quere é que o liberen, porque está prácticamente tolo.
A primeira morte que ocasionou (él e as súas dúas compañeiras Haida II e Nootka IV) debeuse a que agarraron á adestradora e foron pasándoa uns a outros coa boca, polo que morreu. Este tipo de actos non son propios das candorcas. Unha candorca non se pon por instinto a maltratar a outro ser vivo xogando con él, senón que é algo adquirido.
A segunda morte produciuse cando un home entrou no tanque de Tilikum sen permiso, polo que se supón que a candorca se puxo á defensiva e o atacou. Como se pode ver, a culpa é da candorca segundo os medios, non do home que se colou no seu tanque.
Tras estas dúas mortes e a de outra adestradora a candorca foi sacada do espectácula e retida en cautividade soa, o que penso que debeu empeorar a súa "tolería".
Aínda que todos os medios queiran deixar a Tilikum coma unha criatura cruel, eu penso que crueis son os que se aproveitan dunha pobre candorca só porque é "unha raza inferior", porque da cartos e porque é un semental.