O aborto é un tema co que saco conclusións tanto en contra, coma a favor.
Hai diversas maneiras de relizar un aborto, tanto químicas, inxectando algunha sustancia que envene o ser que está en proceso de formación, o simplemente cunha extracción, que se realiza con diferentes técnicas. Coñezo información de todo tipo de cando é ser vivo ou non neste proceso, e sigo coa duda. Realmente non sei se o feto sofre.
Por un lado, a persoa ten dereito a realizar o aborto se o desexa, elas teñen o dereito de facer o que queres co seu corpo. Pero é un proceso que ten as súas consecuencias.
Por outro lado, dende o meu punto de vista saltan grandes argumentos en contra disto. Principalmente, o embarazo, por sorte, pódese evitar cun gran abanico de anticonceptivos, sen recurrir á píldora do día despois. A xente debería estar concienciada diso. Despois, eu on entro no terreo de cando é ou non é un ser vivo, pero tal ser que vai a nacer ten o dereito á vida coma calquera outro.
É un tema moi conflictivo no que non sabería estar ou a favor ou en contra.

O aborto é toda interrupción e finalización prematura do embarazo, xa sexa natural, accidental ou voluntariamente (IVE, interrupción voluntaria do embarazo). Este último tipo de aborto é unha práctica moi habitual realizada dende hai milenios.
O primeiro dos dereitos humanos é o dereito á vida, segundo o cal todo ser humano debe ser protexido e respetado dende o momento en que científicamente comeza a vida. O problema é determinar o momento xusto e preciso no cal se pode falar de ser humano ou de vida, o que inevitablemente leva a debate e controversia. Hai xente que di que non pode considerarse como ser humano a un conxunto de células que non teñen a capacidade de pensar nin de sentir, mentres que hai outros puntos de vista que afirman que dende o momento en que un óvulo e un espermatozoide se unen, é dicir, no instante da fecundación, xa hai vida humana. O feto en si é un vertebrado vivíparo en desenvolvemento, o cal transcorre dende o momento en que se completou a etapa embrionaria ata antes de que se produza o nacemento deste, converténdose así nun recén nacido. Ademais, gustaríame destacar que durante a vida fetal non se forman órganos ou tecidos novos, senón que se produce a maduración dos xa existentes. Baixo o meu punto de vista e con esta información, creo que o feto non é todavía un ser vivo, senón que como xa dixen, un vertebrado en desenvolvemento, en potencia, pero non un ser humano en e por si mesmo.
Considero que este é un tema moi complicado xa que hai moitos puntos a ter en conta. Non se trata só de se o aborto é ético e moral ou non... que ocorre se os métodos anticonceptivos fallan? Ou máis alá, que ocorre se o embarazo pode chegar a poñer en perigo a saúde da propia muller? Ou se esta é violada? Penso tamén, que unha muller non aborta porque si, porque lle apeteza. Non creo (ou non quero crer) que sexa algo pensado dun día para outro, senón moi meditado e reflexionado. Tamén é certo que hai xente moi irresponsable que non se da conta da importancia do asunto ata o momento no que se ve na situación. Pero cada un ten que ser consecuente cos seus actos. Aínda así, eu estou a favor do aborto e a favor de poder elixir o que cada muller quere facer co seu corpo, sempre e cando ser responsable e coñecer todo o que o proceso conleva sexa o fundamental.

Eu estou a favor da ley do aborto pero o argumento de se unha muller é violada como moitos dos meus compañeiros están plantexando aquí non me perece sólido, xa que os embarazos orixinados a partir dunha violación son extremadamente raros por varias causas. Unha, por exemplo, é que entre os violadores existe unha alta taxa de disfunción sexual. Tamén cabe sinalar que a víctima pode ser esteril(raro) ou que pola contra, e si moi común, pode estar tomando anticonceptivos, ter DIU, ligadura de trompas, etc. Aínda así estou completamente de acordo que se esta situación se chega a producir o aborto tería que estar permitido.
A partir da miña posición a favor desta ley, sinalo que o aborto debe ser legal porque cada muller ten o dereito a decidir sobre o seu corpo, todo rapaz debe de ser desexado e así reduciríanse os abortos clandestinos. Respecto a si un feto é un ser vivo ou non, en palabras técnicas pois si que é un ser vivo, pero aínda así creo que non é comparable o rango de vida dun feto co dunha persoa xa neste mundo e cunhas capacidades mentais plenas, as cales lles permitan elixir e tomar a decisión de se desexa abortar ou non.

A mediciña entende por aborto toda expulsión do feto, natural ou provocada, no período non viable da súa vida intrauterino, é dicir, cando non ten ningunha posibilidade de sobrevivir. Eu opino que cada muller ten dereito a decidir sobre o seu corpo, e un puñado de mentes pechadas non poden decretar que xa non teñen ese dereito. O aborto non é unha cousa que tomar á lixeira, non é unha decisión fácil e a solución non é prohibilo; senón fomentar a educación sexual, o uso de métodos anticonceptivos e facer responsable á xente. Pero hai casos e casos: se unha muller é violada e queda embarazada, non pode verse obrigada a ter o fillo baixo esas circunstancias ou se se detecta que o fillo que estás esperando ten algún tipo de enfermidade ou malformación que fará que o teu fillo se pase toda a vida postrado nunha cama, non creo que sexa xusto que a nai non teña ningunha opción.
O aborto non é unha cousa boa, pero tampouco é bo prohibilo. Por iso, opino que non é democrático que a intolerancia duns poucos limite o dereito de TODAS.

Existen dous tipos de aborto:

- O aborto químico. Este tipo de aborto consiste nunha toma única dun medicamento, chamado "Pílula Abortiva RU-486.
Só pódese utilizar este método durante as primeiras 7 semanas de embarazo. Non implica ningún tipo de cirurxía, pero está limitado a embarazos temperáns.

- O aborto quirúrxico. Hai tres tipos de aborto quirúrxico:

1.Aborto cirúrxico ata as 12-15 semanas de embarazo. Utilízase anestesia local ou xeral e lévase a cabo a través da vaxina en cuestión de minutos.

2.Aborto dende as 16 ata as 19 semanas de embarazo. Practícase con anestesia xeral. Chámaselle "aborto por dilatación e evacuación" e consiste en realizar a dilatación do colo do útero e despois extraer o contido do útero.

3.Aborto dende as 19 ata as 22 semanas de embarazo:
Practícase con anestesia xeral. Chámaselle "aborto por indución" e consiste en dilatar o colo do útero con medicamentos ata que se produce o aborto.

O feto humano non sufre ata a 24-25 semana de xestación, este período coincide tamén co tempo de xetación no que un feto pasa a ser considerado un ser humano.