Obviamente, sen investigación, un país quedaríase estancado na súa situación, perxudicando isto a tódolos ámbitos.
A investigación tamén nos pode axudar a superar a propia crise económica. Fai dezaseis anos, un grupo de investigadores postdoutorais expuxo publicamente na revista Nature a perigosa situación á que a ciencia española se enfrontaba durante a crise económica que afectaba ao país na década de 1990. Esa crise foi superada, pero non se aprenderon leccións. Houbo promesas dun maior apoio á ciencia, pero poucas iniciativas se materializaron. A actual crise financeira e os recortes sen precedentes nos programas de Investigación e Desenvolvemento aprobado polo Goberno actual poden dar o último golpe final ao sistema da nunca forte ciencia en España.
O Programa Marco 2014 - 2020 de Investigación e Innovación da Unión Europea, ten como obxectivo reforzar a posición da UE en ciencia e asegurar a competitividade global de Europa. Obviamente, o rendemento científico de calquera Estado Membro inflúe no rendemento total da ciencia europea. España, de 2000-2008, implementou certas medidas e investimentos encamiñados a desenvolver e impulsar a ciencia. Dende entón, a perspectiva non está moi clara, en particular despois das medidas adoptadas polo Goberno español no último ano, que sen dúbida terán efectos desvastadores para a investigación española e poñen en perigo o seu futuro. Como ben é sabido, a ciencia é un proceso no que recortes no financiamento un ano, teñen efectos profundos durante moitos anos.

Pregúntome como os obxectivos que a Comisión Europea se fixou para 2020 se poden lograr, dada a situación actual. Só podemos falar da situación en España, pero somos conscientes de que moitos outros membros da UE se enfrontan tamén a enormes dificultades. En España estamos a sufrir unha redución no número de empregados públicos, diminución no número de postos de doutorado e postos de investigación temporais e permanentes ofertados.
Sabemos hoxe en día que os recursos humanos están a deixar España, incluíndo miles de profesionais con experiencia e coñecementos formados nas universidades e centros de investigación tanto de España coma do estranxeiro. Non hai que esquecer o lugar que a ciencia e a educación teñen para a sociedade, é dicir, non hai crecemento económico e social sen innovación. A investigación e a educación son esenciais para a existencia dunha sociedade sostible, contribuíndo á saúde, a educación, o benestar, o crecemento económico,...

A crise económica mundial comezou en 2008 e foi orixinada en EE.UU, esta foi sinalada por moitos especialistas internacionais como a "crise dos países desarrollados" xa que as súas consecuencias obsérvanse fundamentalmente nos países máis ricos.
Penso que, sen investigación científica, o país non avanzaría, quedaría estancando con respecto a outros. E que non se avance na investigación cientifíca perxudica tamén a outros ámbitos, como non poder investigar ou saber máis sobre certas enfermidades incurables.
Superar a crise, por unha parte, depende dos países e economías potentes, e por outra parte, nos tamén podemos aportar para a solución da crise. Unha opción é aforrar, eu diría que se pensáramos na crise fai 15 anos, esta podería evitarse. Otra opción sería impulsar o crecemento da economía. No pasado, normalmente había un gran endeudamento despois dunha guerra ou despois dunha catástrofe natural e había que reconstruir a nación, esta reconstrucción xera crecemento e actividade económica e isto aumenta a cantidade de impostos e todo o mundo traballa.

Ao meu parecer, as medidas que se están a tomar para superar a crise na que se ve inmerso o noso país non son as axeitadas, pois nunha sociedade de calidade ten que primar o benestar dos cidadáns, cousa que non se consegue recortando presupostos en educación ou sanidade, por exemplo.
Pretenden que nos situemos á cabeza no “Informe Pisa”, cando o único que fan é recortar os presupostos destinados á educación e impoñernos un sistema no que único que nos se ensina é a memorizar, ao que non lle interesa que desenvolvamos as nosas capacidades, senón que simplemente aprendamos procesos mecánicos.
Isto merma a calidade do nosos sistema educativo e incrementa a tasa de abandono escolar. Ademais, a xente que si desexa estudar pero non ten recursos suficientes non conta con becas ou bolsas para facelo e, os poucos que conseguen facelo e formarse, unha vez que rematan os seus estudos atopánse cun país que os rexeita, unha sociedade na que non hai emprego.
Considero que estamos nun país con xente moi capacitada e con ganas de traballar que se está tendo que ir ao estraxeiro para atopar traballo, polo que creo que para reactivar a economía e superar a crise debemos poñerlle fin a esta situación e comezar a crear emprego, xa sexa no campo da investigación ou en calquera outro ámbito.
Dende o meu punto de vista vivimos nun país que podería chegar a ser moi forte se soubera administrar ben os seus recursos e fora quen de subministrarlle á súa poboación os medios, os fondos e as infraestructuras necesarias para ter unha boa calidade de vida, pois os que realmente están a sufrir a crise, son os cidadáns.
Así, penso que España debería estar na loita contra a crise xunto coas grandes potencias.

Ver nun ámbito dunha gran importancia, como é no ámbito científico, unha situación tan desastrosa é clave para que o dsenvolvemento do país sexa prácticamente nulo.
Todas as semanas faláse nos telexornais e outros medios, da marcha de mentes científicas moi preparados a outros países. En defeinitiva é deixar escapar persoas que poderían levantar nada mais e nada menos que o país. Sen un desenvolvemento científico-tecnolóxico, un país quedaría "desfasado" en calquera momento. Sen lugar a dúbidas isto é unha traba para superar a crise, xa que si un país non se desenvolve, non ten esperanzas de futuro.
A unión europea sofre unha gran crise dende 2008, unha crise que se soluciona mediante a aportación de todos os países membros. As grandes potencias son as que claramente teñen unha maior oportunidade de desenvolvemento, pero non quere dicir que o problema se poida resolver con só as grandes potencias. Para min, todos os países que forman esta Unión Europea, deben aportar sempre o seu gran de area para intentar saír desta situación que afecta mais a uns que a outros.

Dende o meu punto de vista, non vexo que os recortes sexan a solución para superar a crise. Certo é que en tempos de crise dalgún sector económico habrá que recortar, pero non de todos e cada un dos sectores como se está facendo agora mesmo e da forma en que se está levando a cabo, xa que moitos campos están sufrindo uns fortísimos recortes. Un des sectores que máis esta sufrindo é o da cultura. Exemplos como os recortes en torno ao 30% nunha das institucións emblemáticas da cultura española como é o museo do Prado ou os recortes no campo da investigación como di a pregunta está poñendo en contra ó pobo do partido político que goberna o país, e iso non é bo para superar unha crise.

Superar a crise non depende só dos países e as economías máis potentes, certo é que son as que teñen que levar a voz cantante xa que a súa economía está en mellor estado ca do resto de países, pero non van ser eles quenes nos quiten da crise sen axuda dos demais países. Para poder saír da crise teñen que contribuir todos os países, xa que é algo que nos incumbe a todos por igual, non só a EEUU ou Alemaña.