Ao meu parecer, non se debe actuar sobre os avances tecnolóxicos e as innovacións que dan lugar a que o mercado ofreza continuamente produtos con prestacións superiores, pois considero que sempre que sexa posible debemos avanzar e evolucionar.
O que si considero un problema é que substituamos obxectos que non esgotaron a súa vida útil e que cumpren perfectamente a súa función, simplemente porque se oferten outros con prestacións superiores. Dende o meu punto de vista, este feito é consecuencia de que ademais consumista, a nosa sociedade é inconformista (sempre falando, por suposto, en xeral). O primordial para nós é posuír sempre as últimas novidades, sen reparar en que probablemente xa teñamos un obxecto semellante que cumpre perfectamente a súa función e que non necesita ser substituído Penso que o verdadeiro problema e que asociamos “novidade” con “mellor” ou “máis calidade”, mais isto non ten porqué ser así, pois existen produtos vellos que realizan a súa función con maior eficacia que os “de úlltima xeración” .
Por último, considero que o noso entorno sería incapaz de non substituír os aparellos electrónicos cada vez que saen ao mercado novos produtos, xa que ansiamos posuír o último que ofrece o mercado porque, como xa dixen anteriormente, consideramos o novo que é mellor que o que xa temos.

Opino que os avances tecnolóxicos que hai continuamente na nosa sociedade son algo ao que, polo momento, non nos deberiamos opoñer, xa que sempre se innova para intentar facilitarnos as cousas do día a día. Así, os que compran un aparato novo por outro que nos ofrece o mercado con maiores prestacións fano porque lles é máis útil e cómodo (na maioría dos casos). Aínda así, outras persoas cómpranos por mero capricho e para ter todo o máis moderno posible, co que non estou dacordo. Isto é, como di a miña compañeira, unha mostra de inconformismo presente na nosa sociedade.
Respeto a si o noso entorno sería capaz de cambiar os aparellos electrónicos polos de última xeración penso que si, aínda que depende de cada un, xa que moitos prefiren quedar co que xa teñen mentres lles cumpra a súa función correctamente. Eso si, sempre hai persoas que ansian comprar o máis innovado e sen razóns de peso.

Penso que sí se debería de prohibir ou polo menos reducir a obsolescencia programada, xa que se aforraría moito máis e non se estragarían moitos productos en perfectas condicións, ademais de que non obrigaría a xente que pasa por unha mala situación a mercar un producto novo innecesariamente.
Así e todo, penso que a xente continuaría mercando as cousas de última xeración a pesar de que o que teña permaneza novo, debido á unha idea ou mentalidade que se integrou dende hai uns anos para aquí, que é a de consumir e a de estar á moda. Aínda que a prohibición ou redución da obsolescencia programada non reduza o consumismo e aumente o aforro, si que axudaría a xente que pasa por un mal momento a non estar obrigados a mercar, polo tanto, dende o meu punto de vista, esgotar a vida dun obxecto é totalmente innecesario e tan só perxudica aos máis necesitados.

Dende o meu punto de vista non se debería actuar sobre estas innovacións, xa que foron estas innovacións as que nos permitiron chegar a sociedade actual e ter o gran número de privilexios na nosa vida cotiá. Sen embargo, non estou de acordo con deixar de empregar aqueles obxetos que aínda teñen unha vida útil simplemente pola moda.
Aínda así, isto é algo inevitable que non vai a deixar de suceder porque non somos capaces de rexeitar os aparellos de última xeración se temos acceso a eles. Polo tanto, estou a favor das continuas innovacións porque considero que isto depende do valor de cada persoa.

Eu creo que si queremos que as xeracións futuras teñan unha boa calidade de vida temos que empezar por poñer un grao de area cada un de nós e aportar novas maneriras de mellorar o mundo e ter unha actitude que respecte o medio ambiente xa que ao estar fabricando aparatos, roupa, electrodomésticos… estamos xerando máis e máis desperdicios e estamos contaminando máis o medio e polo tanto o mellor que podemos facer e non comprar o primeiro que vemos por ser unha novidade e a cal non nos fai falta para nada.