Coincido con todo o que din os demais, o consumismo parece que é a base das nosas vidas, sempre intentando ter un estatus social, cando o que en realidade importa non é eso. A nosa vida acadaría máis riqueza con menos. Dámoslle demasiada importancia ao que non deberíamos e moitas veces dámoslle a espalda ó que realmente importa.
A maioría das veces eliximos o camiño máis fácil, podendo arranxar as cousas compramos outras novas. Si se che rompen uns tenis, a maioria da xente xa compra outros podendo optar por ir ó zapateiro. Non digo que o capitalismo sexa malo, está claro que por necesidade tamén temos que comprar, pero nada en exceso é bo.

Supoño que o que nos leva a comprar sen verdadeira necesidade é o capricho de que si esa persoa ten eso, eu tamén o quero ter. Un claro exemplo é a revolución das Blackberrys que actualmente hai. Case a metade das persoas que coñezo teñen Blackberry. Eu non teño Blackberry e non vou morrer sin ela, pero mentiría se dixera que non teño ganas de ter unha.
Entre comprar cousas de marca ou máis económicas. Básicamente é algo estético, aínda que moitas veces o máis económico non ten tanta calidade.

Dende o meu punto de vista estou de acordo con todo o que din os meus compañeiros, a xente compra cousas sen ter necesisdade delas, compramos por satisfacer os nosos desexos e destacar na sociedade, presumir de marcas e ter o mellor, creo que é o que move esta sociedade, o consumismo, axudando a fomentar cada vez máis o capitalismo.

Como ben dixo Iago, penso que moitas veces preferimos comprar cousas caras e innecesarias porque queremos ter unha boa fachada ante os demais. Para o qué dirán. Sabendo que en realidade, non gañamos nada. Só perdemos cartos intentando sentirnos mellor con nos mesmos, quedando ben diante da xente. Sobre todo, nestes tempos de crisis, é unha tontería gastar os cartos en cousas inútiles, en lugar de aforrar coa falta que temos deles.
Por outra banda, por que nunca intentamos ser máis solidarios? Refirome a axudar ás persoas necesitadas, aos países subdesenvolvidos que non teñen o que temos nos. As cousas cotidiás que nos parecen tan básicas, ás veces, non o son tanto. Nós fomentamos ao consumismo incontrolado, sen saber, que hai poboacións no mundo, que viven de forma paupérrima.

Na miña opinión sí que somos o suficientemente responsables como para cambiar e facelo sin que ninguén nos obrigue nin nos impoña unhas normas de consumo pero non creo que moita xente, por moi responsable e consciente que sexa dos seus propios hábitos de compra esté disposta a renunciar a esas satisfacción de ter algo novo e de marca co que poder chamar a atención e ter unha boa imaxe ante os demáis. Por iso creo que, a pesar de todo, sí sería necesario impoñer medidas ou como ben dis, campañas de información e educación cidadá para que todo entendamos o que estamos a facer, e como poderíamos cambiar todo a mellor sen tantos hábitos de consumo.