Na miña opinión este é un tema de doble cara. Por unha parte está o lado positivo e é que todos sabemos que coñecer xente nova e poder relacionarte con xente que ao mellor coñeciches nun campamento, nunha viaxe, ou en calquer outro lugar que sabes que non o vas volver ver nunca ou case nunca está ben. Pero tamen teñen o seu lado negativo, como por exemplo as persoas que non son quen din ser nas redes sociais, é certo que a maioría de persoas que teñen un perfil nunha rede social sabe os riscos que corre, pero sen embargo nunca nos imaxinamos que nos vai pasar a nós, e ainda que pensemos que non o facemos, confiamonos.

Cando vas a rexistrarte en calquer tipo de rede social soe haber un minimo de odade esixida, sen embargo, cada día son máis os rapaces que sen chegar a esa idade posúen unha conta propia. Probablemente estes sexan os usuarios que máis riscos corren xa que non saben moi ben onde se están mmetendo e fanno por moda, porque todos os seus amigos están rexistrados e eles non queren ser menos.

Na actualidade, ver a un rapaz de 15, 16 ou 17 anos que aínda non teñamóbil faisenos moi raro e sorprendenos. Eu non coñezo a ninguen que non o teña, é mais, agora a maioría de adolescentes con móbil tamen posuen internete nel. A verdade é que eu misma non me imaxino sen móbil, sen embargo son consciente de que iso tampouco é bo.

Eu non cualificaría de rara a unha persoa que non teña móbil, xa que eu, como o rapaz que Berta menciona, non tiven un celular en propiedade ata os 16 anos. Meus pais consideraban que ata esta idade é inútil ter telefono. Esta forma de ver a realidade nunca a puxen nin poñerei en dubida, xa que é totalmente certa. Porque un rapaz de menos de 16 anos só non vai facer un uso do telefono produtivo, quero dicir, so o vai empregar para andar nas redes sociais e comunicarse cos compañeiros. É xa a partires dos 16 cando os estudos e a vida diaria che obriga de algún xeito a posuír un deste aparellos, ben sexa para chamar os pais, preguntar dúbidas os compañeiros, mandar correos electrónicos, aproveitar os percorridos en bus para comentar no blogue educativo ou mesmo para quedar para tomar unhas copas cos amigos.

Eu non considero que unha persoa sexa rara por non ter móbil as nosas idades, mais se esa persoa non ten móbil é casi seguro, porque os pais non lle deixan e se estes non llo permiten é porque non cren que sexa necesario ter un móbil. É certo que tende móbil os nosos pais teñen sempre coñecemento de donde estamos e se necesitamos algo. Cando eu tiven móbil ao principio non o usaba casi nada, porque non me facía falta chamar a ningúen, simplemente o usaba para escoitar música. Pero agora con 16 anos xa o utilizo mais, salgo mais e meus pais teñen que saber onde estou en cada momento e se me pasa algo e supoño que máis para adiante aínda o utilizarei máis, creo que é unha cuestión máis que de idades persoal, xa que depende das actividades que fagas, do tempo que pasas fora da casa e do que cada un de nos necesite comunicarse.

Ben, opino que as tecnoloxías están demasiado implícitas na nosa vida, pois é moi complicado imexinarnos hoxe por hoxe sen teléfono móbil ou sen Internet. Esto por unha parte beneficianos, pois facilítanos cantidade de información e de vantaxes en cuistión de minutos, sen duda algunha, pero por outa parte, creo que moitas das tecnoloxías que temos ahora son para a maioría das persoas innecesarias, por exemplo, moitas das aplicacións que conteñen hoxe en día os móbiles nin se usan e a maioría dos adolescentes so lles damos importancia a aquelas que cumpran a función de "redes socias", é decir, que nos permita comunicarnos cos compañeiros. Esto non debería ter tanta importancia para as persoas pois conseguen viciarte e descentrarte dos demais asuntos do arrededor, sen mencionar que a maioría das veces so as usamos por usar ou para comunicarnos con persoas que vemos todos os días. Por esta razón, creo que hoxe en día un neno que non ten teléfono móbil sería visto con rareza, pois estamos acostumbrados a que todos nós dispoñamos de un, pero esto non quita que non poida levar unha vida completamente normal.

😉
E centrándonos xa nas redes sociais, que considerades o mellor e o peor delas?