Si fai pouco falabamos nos blogs sobre films e documentaiss terroríficos nos que se mostraban desastres naturais , outra vez, e por desgracia, a realidade volve a superar á ficción nos testimonios e imaxes de persoas afectadas en plataformas como Twitter, YouTube, Tumblr e outros sitios de publicación .
Aínda é pronto para evalua-la catástrofe do seísmo que asolou Xapón e o tsunami posterior, aínda que, segundo o primeiro ministro nipón, Naoto Kan, o país se enfrenta á peor das crisis desde a 2º Guerra Mundial.
Un terremoto de 8,8 na escala Ritcher ,pero con unha graduación moi eleveda, ainda por determinar ,na escala Mercalli si ó seísmo lle sumamos as consecuencias do tsunami, os mási de mil mortos e unha cantidade indeterminada de desaparecidos, os cortes de enerxía xerados polo peche de varias das centrais nucleares que alimentan a rede enerxética do país, o risco ( parece que aínda hoxe non controlado) de accidente nuclear na planta de Fukushima e a alarma de posteriores tsunamis noutros lugares do mundo.
Unha catástrofe que alguns medios están utilizando para alarmar á poboación con noticias relacionadas co fin do mundo. Nada mellor para facer frente a este “amarillismo seudocientífico” que recurrir á ciencia e ofrecerlle ao alumnado o análise de imaxe como las que nos mostran en Structural Geology para que poidan comparar , por eles mesmos, os riscos en distintas décadas.
Como sempre, as redes sociais están cada vez máis presentes naa difusión destas noticias e, así, podemos ver en directo o tsunami chegando á costa e comproba-la utilidade da aplicación on-line creada por Google para tratar de localizar a xente.
Outro aspecto a suliñar nas aulas de CMC é a importancia da educación preventiva para ensinar á poboación sobre a forma de actuar ante seísmos e tsunamis ( asombra ver como se comportan os xaponeses nas rúas e suben disciplinadamente ás colinas) . Non en van levan anos formando á poboación para estes riscos).